عصرایران :رئیس کمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با خبرگزاری دولت - ایرنا - ضمن دفاع از رئیس جمهور ، علی مطهری را متهم کرد که مرتکب جرم "توهین" به رئیس جمهور شده و نتیجه گیری کرده است که حق رئیس جمهور برای شکایت از علی مطهری محفوظ است.
خبر ایرنا را بخوانید:
« رئیس کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی معتقد است که حق رئیس‌جمهور برای شکایت از علی مطهری که به وی توهین کرده محفوظ است، هرچند شاید بتوان به دلیل خانواده شهید بودن از این اشتباه مطهری گذشت.
علی شاهرخی در گفت‌و‌گو با ایرنا در خصوص ادعاهای اخیر علی مطهری مبنی بر معرفی احمدی‌نژاد به عنوان یکی از سران فتنه اظهار داشت: من و تمامی نمایندگان مجلس شورای اسلامی این برداشت را نداریم و بیانیه اخیر تعداد زیادی از نمایندگان در خصوص محاکمه سران اغتشاشگران بر این مسئله صحه می‌گذارد.
رئیس کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس با بیان این که نظرات شخصی افرادی مانند مطهری ذره‌ای از اهمیت و اعتبار برخوردار نیست، تأکید کرد: به طور قطع اگر این سخنان استمرار پیدا کند مجلس برخورد لازم را می‌کند و تصمیم مقتضی را خواهد گرفت. »
اگر یک شخص عادی این سخنان را بیان می کرد ، می شد با بی اعتنایی تمام از کنارش گذشت ولی وقتی کسی که عنوان وکیل المله را یدک می کشد و در همان حال ریاست کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس را نیز عهده دار است ، چنین سخنانی را می گوید ، نمی توان نقدهای وارده بر آن را واگذاشت ، به ویژه آن که بعد از موضع گیری های اخیر علی مطهری ، یک جریان سیستماتیک ، علیه وی وارد عمل شده که کیهان و ایرنا نیز عهده دار پشتیبانی رسانه ای از آن شده اند.
این که حق احمدی نژاد برای شکایت از مطهری محفوظ است ، سخنی است بدیهی ، زیرا هر شخصی حق دارد از هر شخصی شکایت کند ولی این دادگاه است که درباره وارد یا ناوارد بودن شکایت تصمیم گیری می کند و لذا این ، حرف جدیدی نیست که رئیس کمیسیون زده باشد.
البته رئیس لابد حقوقدان کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس احتمالاً فراموش کرده است که اولاً اظهارات نمایندگان در دایره وظایف قانونی شان - از جمله نظارت بر رئیس جمهور - مشمول اصل مصونیت پارلمانی است و ثانیاً اگر جرمی به نام توهین به رئیس جمهور صورت بگیرد ، نیازی به شکایت ایشان نیست و مدعی العموم ، رأساً وارد می شود و طرح دعوا می کند.
اما سوال مهمی که اینجا مطرح است این که آیا کمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی ، عهده دار معاونت حقوقی نهاد ریاست جمهوری است که رئیس آن ، این گونه همانند یک وکیل تمام عیار ، وارد دفاع از موکل اش شده است؟ آیا ایشان وکیل المله هستند یا وکیل الدوله؟
البته ، ما بر آن نیستیم که درباره ادعای مطهری درباره احمدی نژاد ، نفیاً یا ایجاباً سخن بگوییم ؛ موضوع نوشتار حاضر و دغدغه آن ، خروج برخی مجلسی ها از شأن والای نمایندگی ملت و ورود هیجان زده آنها به دایره وکلای دولت است.
این ، واقعاً اتفاق شرم آوری در تاریخ یک پارلمان می تواند باشد که رئیس کمیسیون قضایی آن ، عضو دیگر پارلمان را به دلیل اظهاراتش درباره رئیس یک قوه دیگر - که زیر نظارت مجلس است - تهدید به شکایت و برخورد نماید!
به راستی اگر نماینده مجلس بر اقدامات رئیس جمهور و وزرا نظارت نکند و نقدشان نکند ، به چه دردی می خورد و اساساً مگر طبق قانون اساسی ، نظارت مجلسی ها بر عملکرد و رفتار فرد فرد اعضای دولت ، از وظائف ذاتی نمایندگان نیست؟
حال امکان دارد در این نظارت ، برخی نمایندگان انتقاداتی - وارد یا ناوارد - داشته باشند ولی در هر صورت ، هیچ کس نمی تواند نمایندگان را محکوم و منکوب و تهدید کند که فلان انتقادتان وارد نبود و باید با شما برخورد شود!
اما اگر به آنچه ایرنا به نقل از رئیس کمیسیون قضایی مجلس نوشته است نیز نگاه کنیم ، خلط مبحث ها و اشتباهات زیادی را در همین چند سطر شاهد هستیم.
وی گفته است "شاید بتوان به دلیل خانواده شهید بودن از این اشتباه مطهری گذشت." و البته فراموش کرده است که خود در حال تخریب چهره خانواده شهید است و به علاوه اگر کسی واقعا جرمی را مرتکب شده باشد ، خانواده شهید بودن ، نمی تواند دلیلی برای جرم زدایی باشد.
ایشان همچنین راجع به سخنان مطهری گفته است: «من و تمامی نمایندگان مجلس شورای اسلامی این برداشت را نداریم.» و این در حالی است که هیچ نماینده ای به او وکالت نداده است که از طرف «تمامی نمایندگان» سخن بگوید و حرف خودش را به قریب به 290 نماینده دیگر اعم از نمایندگان اصلاح طلب ، منتقدان دولت و حامیان احمدی نژاد نسبت دهد.
رئیس کمیسیون قضایی همچنین گفته است: « نظرات شخصی افرادی مانند مطهری ذره‌ای از اهمیت و اعتبار برخوردار نیست. »
البته معلوم نیست که اگر حرف های مطهری "ذره ای از اهمیت و اعتبار برخوردار نیست" چرا یک رئیس کمیسیون و یک خبرگزاری رسمی دولتی ، وقت شان را صرف پرداختن به این حرف ها می کنند؟ آیا رئیس کمیسیون قضایی ، آنقدر بیکار و کم شأن است که به حرف هایی بپردازد که به اعتراف خودش ذره ای اهمیت ندارد؟
آیا ایشان همیشه از جایگاه پر اهمیت نمایندگی مجلس به امور بی اهمیت می پردازند؟!
و اما بخش پایانی سخنان ایشان نیز ، رسماً تهدیدی است علیه یک نماینده که جرأت کرده و انتقاداتش علیه رئیس جمهور را - چه وارد و چه ناوارد - بر زبان آورده است.
به راستی آیا معنای این تهدید این نیست که "هان ای نمایندگان ! حواس تان را جمع کنید از دولتی ها انتقاد نکنید که هر چه دیدید از چشم خودتان دیدید!" ؟
ای کاش ایشان به جای تهدید همکارشان به "برخورد" و " اقدام مقتضی" ، لااقل برای حل یکی از هزاران مشکل کشور یا حتی حوزه انتخابیه خودشان کاری می کردند و برای مسوولانی که با کم کاری وبی کفایتی باعث بر زمین ماندن کارها و رنج مردم شده اند ، خط و نشان می کشیدند و از اقدام مقتضی با آنان سخن می گفتند.
و ای کاش مستاجران "خانه ملت" ، خدمت به دولت های چهار ساله را دلچسب تر از وکالت ملت جاودانه ندانند.
